100. AL 'AADIYAAT

waal'aadiyaati dhabhaan

[100:1] Demi kuda perang yang berlari kencang dengan terengah-engah,

faalmuuriyaati qadhaan

[100:2] dan kuda yang mencetuskan api dengan pukulan (kuku kakinya),

faalmughiiraati shubhaan

[100:3] dan kuda yang menyerang dengan tiba-tiba di waktu pagi,

fa-atsarna bihi naq'aan

[100:4] maka ia menerbangkan debu,

fawasathna bihi jam'aan

[100:5] dan menyerbu ke tengah-tengah kumpulan musuh,

inna al-insaana lirabbihi lakanuudun

[100:6] sesungguhnya manusia itu sangat ingkar, tidak berterima kasih kepada Tuhannya,

wa-innahu 'alaa dzaalika lasyahiidun

[100:7] dan sesungguhnya manusia itu menyaksikan (sendiri) keingkarannya,

wa-innahu lihubbi alkhayri lasyadiidun

[100:8] dan sesungguhnya dia sangat bakhil karena cintanya kepada harta

afalaa ya'lamu idzaa bu'tsira maa fii alqubuuri

[100:9] Maka apakah dia tidak mengetahui apabila dibangkitkan apa yang ada di dalam kubur,

wahushshila maa fii alshshuduuri

[100:10] dan dilahirkan apa yang ada di dalam dada,

inna rabbahum bihim yawma-idzin lakhabiirun

[100:11] sesungguhnya Tuhan mereka pada hari itu Maha Mengetahui keadaan mereka.